Ridley Scott’ın kayıp kumul senaryosu bulundu: 'Hayranları mutlu edeceğini sanmıyorum'

Ridley Scott'ın Kayıp Dune: 40 yaşındaki bir sır açıklandı

Bu hafta, David Lynch'in Dune prömiyerinden bu yana kırk yıldır, o zamandan beri sadık bir kült takiben bir gişe flopu. Bu, Denis Villeneuve'nin Frank Herbert'in destansı romanının son büyük ekran uyarlamasıyla tam bir tezat oluşturuyor. Başlangıçta Direct'e bağlı olan Ridley Scott, David Lynch dümen almadan önce projeden ayrıldı. Şimdiye kadar, Scott'ın versiyonu hakkındaki detaylar kıt kaldı.

T.D. Nguyen'in Rudy Wurlitzer tarafından yazılan Coleman Luck Archives içinde 133 sayfalık Ekim 1980 taslak senaryosunu keşfi sayesinde, şimdi Scott'ın vizyonuna bir göz atıyoruz. İki parçalı bir uyarlamanın bir parçası olarak tasarlanan bu taslak, Herbert'in aşırı sadık ve sadık olmayan orijinal senaryosundan önemli bir ayrılmayı temsil ediyor. Scott, Harlan Ellison projeyi reddettikten sonra, Wurlitzer'i tam bir yeniden yazma için seçti.

Wurlitzer, adaptasyon sürecini inanılmaz derecede zorlayıcı olarak nitelendirdi, hikayeyi özetlemenin son senaryoyu yazmaktan daha uzun sürdüğünü belirtti. Benzersiz bir duyarlılık enjekte ederken kitabın özünü yakalamayı amaçladı. Scott daha sonra senaryo kalitesini doğruladı ve "oldukça iyi" dedi.

Scott'ın erkek kardeşinin ölümü, Meksika'da filme alma isteksizliği, bütçe taşmaları ve Blade Runner projesinin cazibesi de dahil olmak üzere projenin çöküşüne çeşitli faktörler katkıda bulundu. Bununla birlikte, Kargaşa'daki bir başyapıt - David Lynch'in kumulunda *açıklandığı gibi anahtar bir faktör, senaryanın oybirliğiyle stüdyo coşkusu eksikliğiydi. Zavallı bir sinematik uyarlama mıydı yoksa sadece çok karanlık, şiddetli ve ana akım bir sürüm için politik olarak suçlanmış mıydı? Komut dosyasının ayrıntılı bir analizi kişisel bir yargıya izin verir.

Yeniden tasarlanmış bir Paul Atreides

Scott'ın Dune , Paul'ün kaderini ön plana çıkaran kıyamet ordularını tasvir eden bir rüya dizisiyle açılır. Senaryanın görsel açıklamaları, Scott'ın imza tarzını yansıtan çarpıcı bir sinematik. Timothée Chalamet'in tasviri yerine, Paul 7 yaşında bir çocuk, bir gesserit testi geçiriyor. Bu versiyon, Paul'ün "vahşi masumiyeti" ve iddialı doğasını vurguluyor, hızlı büyümesini ve becerilerin ustalığını sergiliyor ve Duncan Idaho'yu bile aşıyor. Bu, Paul'ün kırılganlığını vurgulayan Lynch'in tasviriyle tezat oluşturuyor.

Değişen bir güç dinamiği

Senaryo çok önemli bir arsa noktası getiriyor: İmparator'un ölümü. Romandan yoksun olan bu olay, Atreides'in çöküşü için katalizör görevi görüyor. Baron Harkonnen'in Arrakis'in baharat üretimini paylaşma önerisi Duke Leto tarafından reddedildi ve çatışmaya yol açtı. Lynch'in filminden ünlü bir çizgiye çarpıcı bir şekilde benzeyen önemli bir çizgi ("Spice'i kontrol eden evreni kontrol eden"), bu taslakta potansiyel borçlanma veya bağımsız yaratımla ilgili soruları gündeme getiriyor.

Lonca Gezgini, Scott'ın Prometheus 'da görülen öngörülen unsurları, benzersiz, baharat mutasyona uğramış bir yaratık olarak tasvir edilmiştir. Atreides'in Arrakis'e gelmesi, kılıçlara, feodal geleneklere ve ekolojik kaygılara odaklanarak ortaçağ estetiği ortaya koyuyor. Liet-Kynes'in baharat hasatının çevre üzerindeki yıkıcı etkisini açıklaması vurgulanmaktadır.

Senaryo, bir bar dövüş sahnesi içerir, aksiyon ekler, ancak Paul'un karakter gelişiminden potansiyel olarak etkilenir. Stilgar ve sonraki Harkonnen suikastı ile karşılaşma da yer alıyor. Jessica'nın Duke ile planlanan bir çocuk anlayışıyla ilgili açık diyaloğu, bir doğrudanlık katmanı ekler. Senaryoda ayrıca Paul ve Jessica'nın bir kumul aşağı kaydırırken üst üste yattığı bir sahne de bulunuyor, ancak önceki taslaklardan tartışmalı anne/oğul ilişkisi yok.

Çölün hayatta kalması ve fremen kültürü

Paul ve Jessica'nın çöl kaçışı yoğundur, bir kaza inişi ve hayatta kalma mücadelesini içerir. Stillsuitlerin tasviri ve çölde yolculukları, bir kum kurdu ile yüz yüze bir karşılaşma da dahil olmak üzere Villeneuve'nin uyarlamasını yansıtıyor. Senaryo, Paul ve Jamis arasında Lynch'in filmine benzer ancak daha grafik bir tasvirle acımasız bir düello içeriyor. Bir baharat töreni de dahil olmak üzere Fremen kültürü ve ritüelleri vurgulanır. Chani'nin Paul'i Jamis'in ölümünden sonra yeni arkadaşı olarak kabul etmesi tasvir ediliyor.

Yaşam Suyu Töreni, şamanist bir figür ve dev bir kum kurdu içeren gerçeküstü ve mistik bir deneyim olarak tanımlanır. Senaryo, Paul ve Jessica'nın Fremen kabilesine kabulü ile sonuçlanır ve gelecekteki çatışmalara zemin hazırlar. Herbert'in istediği anahtar bir unsur olan kum kurdu yolculuğu, açıkça gösterilmiyor, ancak açıkça gösterilmiyor.

Benzersiz bir yorum

Scott'ın kumul , bu taslakta öngörüldüğü gibi, daha karanlık, daha şiddetli ve politik olarak yüklü bir adaptasyon sunar. Romandan önemli ölçüde saptırılırken, ekolojik endişeleri ve karizmatik liderliğin tehlikelerini vurgular. Script'in olgun temaları ve grafik şiddeti muhtemelen reddine katkıda bulundu, ancak kaynak materyale benzersiz yaklaşımı mevcut uyarlamalara büyüleyici bir kontrpuan sunuyor. Senaryanın görsel hikaye anlatımı ve karakter ilişkilerine odaklanması, ekolojik temalara vurgu yaparak onu ayırıyor. Bununla birlikte, bu kayıp uyarlamanın mirası, Herbert'in çalışmalarının kalıcı gücünün ve karmaşıklığının bir kanıtı olmaya devam ediyor.